inf.Goudi.be
Europees verzoekschrift en mars
http://1777.lapetition.be/ [elektronische handtekening naar beneden scrollen
en op de koppeling klikken]
AFSPRAAK IN HET EUROPEES PARLEMENT
WOENSDAG 21 MEI 2008
13.30 u.
Bravo Sabine, bravo Pascal!!!
Toespraak bij de overhandiging van het verzoekschrift uitgesproken in vier talen
Discours lit en quatre langues à l'occasion de la remise de la pétition
Nederlandstalige versie
Geachte heer Libicki, geachte heer Mac Millan Scott, geachte mevrouw Brepoels, geachte heer Rogalski,
Beste vrienden,
Iedereen die hier aanwezig is, werd getroffen door de onbegrijpelijke afwezigheid van contact met zijn kind of met zijn kinderen en dat dikwijls al gedurende verscheidene jaren. Onze blikken richten zich echter op de toekomst.
De Europese landen hebben voor het merendeel in de loop van de jaren een corpus van wetten gecreëerd dat aan de gerechtelijke macht de mogelijkheid biedt om het onaanvaardbare gegeven van de kindermishandeling te beletten en te straffen. Alle wetten, alle verdragen bestaan; het Europees Parlement moet enkel elk Europees land eraan herinneren dat het zijn plicht is de meest fundamentele wetten die er maar bestaan te doen eerbiedigen en het respect ervoor op te leggen.
Met dit verzoekschrift reiken wij u ook ons onderzoek aan. Honderden getuigenissen zijn gevoegd bij ons verzoekschrift en wij zijn er zeker van dat u er rekening mee zult houden.
Wij zijn erover verontwaardigd te constateren dat de politiek passief en onverschrokken blijft; wij zijn verontwaardigd over het misprijzen van de ethiek door bepaalde landen in Europa. Wij zijn ontdaan omwille van een dergelijke onverschilligheid wanneer wij geconfronteerd worden met een duidelijk uitgesproken minachting voor het lot van onze kinderen: wij denken aan het recente interview, dat op Youtube te bekijken is van de Duitse minister verantwoordelijk voor gezinsaangelegenheden Mevrouw Ursula Von Der Leyen…
Een dergelijke houding treffen we dikwijls aan in de schoot van de Centrale Autoriteiten in gevallen van binationale ouderlijke kinderontvoeringen of bij gerechtelijke beschikkingen waartoe de weigering van het omgangsrecht bijvoorbeeld behoort.
Wij vertrouwen u dit verzoekschrift toe met onze boodschap en met onze vragen. Europa moet het kind beschermen; de waarborg bieden van de contacten van het kind met zijn beide ouders, opdat het kind zich kan ontwikkelen zonder ooit geplaatst te worden in het centrum van het conflict dat beide ouders met elkaar zouden kunnen hebben.
Wij zijn ouders die op onwettige manier afgesneden werden van een kind en wij moeten blijvend die onrechtvaardigheid ondergaan; soms worden we veroordeeld een onderhoudsuitkering te betalen. Nog erger zullen we op een dag, tien of twintig jaar later geconfronteerd worden met de psychologische moeilijkheden van onze kinderen, problemen toe te schrijven aan de scheiding en aan de onverschilligheid van de gezagsdragers die op zijn minst de zaak op hun beloop hebben gelaten.
Voor u staan de ouders en de vertegenwoordigers van verenigingen die naar hier zijn gekomen. Vaders en moeders, betrokken bij binationale of nationale zaken, allen verwikkeld in dezelfde problematiek.
Mevrouw Karin Jäckel, de ouders en de Duitse verenigingen zouden u kunnen spreken over duizenden Duitse zaken waaruit een georganiseerde discriminatie blijkt door een Jugendamt dat nooit verantwoordelijkheid moet afleggen over zijn daden.
Sosraptsparentaux samen met Solidaritéraptparental zou u kunnen aantonen hoe een land als België niet langer de internationale verdragen eerbiedigt door te weigeren ze toe te passen: voor België krijgen in feite de commerciële en diplomatieke betrekkingen met bepaalde landen de voorrang op een weinig gewetensvol gedrag.
Andere verenigingen als Cap Enfance, Goudi, Figli Negati, Vaderkenniscentrum en nog heel wat meer… moeten oneindig strijd voeren tegen een gezagsinstantie die zijn gewoonten niet in vraag wil stellen, voor het recht om gewoon vader te zijn waar het recht om moeder te zijn een vanzelfsprekendheid is.
Verenigingen als Acalpa, PAAS, bezorgen u de noodzakelijke gegevens om u te herinneren aan het belang en het gevaar van kwalen als ouderlijke ontvoering en haar bijna onvermijdelijk uitvloeisel de ouderverstoting.
Deze actie heeft de ondersteuning gekregen van meer dan 40 Europese verenigingen. Zij bezorgt u meer dan 11.000 handtekeningen voor een verzoekschrift dat afgesloten wordt op 7 februari 2009 met daarbij enkele honderden getuigenissen.
Wij hopen dat het Europees parlement vlug reageert vooraleer de meest betreurenswaardige uitspattingen ontstaan van de kant van de onthutste ouders die elk vertrouwen in de Autoriteit zouden verliezen – want u bent politiek gezien onze laatste hoop.
Dank dat u ons hebt willen ontvangen; wij rekenen op u.
Sabine Vander Elst
Pascal Gallez
Bij de overhandiging van het verzoekschrift:
Uiterst links Sabine, in 't midden Libicki, Rogalski, MacMillan Scott, Brepoels, Pascal
Foto Europees Parlement
Klik op:
Brepoels steunt oproep ouders van ontvoerde kinderen