zondag, maart 13, 2005

Ben me verrot geschrokken en zeer bezorgd.

Alle berichtgeving omtrent het gevonden kind S. in de media, kranten en TV.
De rol die de hulpverlening zou hebben gehad in de gehele toestanden.
Mensen, wanneer begrijpen jullie als hulpverlener nu eindelijk eens, dat
je niet kunt maken, niets te zeggen, als zaken gemeld worden.
Ook mij is dit gebeurd.
Een paar jaar terug heb ik gemeld, en niet een keer nee diverse malen.
Prachtige brieven schreven jullie terug.
Ook een aantal politici.
Ik zit met grote zorgen.
Met het feit dat de rol van de ggz-regulier kennellijk niet besproken mag worden.
Dat instanties ook na klachte, gewoonweg onderduiken.
Het is een enorme hoop verschuiling, achter wet privacy.
Achter rapporten die niet worden gecontroleerd op feiten, men doet geen donder aan enige
waarheidsvinding kon ik konstateren.
Wat wil men nu eigenlijk ga je je afvragen.
Als je zaken hier beschaafd wilt oplossen,
en een kind is in feite wel degelijk vermist, ook al zegt men van "officieel" niet vermist,
waar zijn we dan mee bezig?
Ik ben het zo verschrikkellijk zat dat "systemen" die niet werken, of slecht werken of niet blijken samen te werken,
mensen-werkers, die er alles aan doen om de zaken te ontduiken, om zelfs normale gesprekken niet aan te durven gaan,
en waarom niet?
De week "Geheim Geweld" hebben we gehad op TV.
De media schenkt tenminste aandacht aan het grote probleem van onder andere
Psychische Kindermishandeling,
(Waar zeker passyndroom bij kinderen OOK onder valt, zie www.rgardner.com o.a.),
en de druk door een aantal mensen gelukkig die zich willen inzetten voor het welzijn van kinderen, zoals Ps. de heer Dantzig,
om anders te gaan handelen in de hulpverlening, die op de "ketel" wordt gezet,
door gewoon te zeggen wat er aan de orde is in feite in dit land op dit terrein;
daar mogen we uiterst blij mee zijn.

Het kan niet langer zo zijn dat mensen die wat zouden mankeren,
zich zelfs achter een etiketje kunnen verschuilen, en naderhand onzin verhalen vertellen ook,
zonder dat men zelfs daar wat aan doet.
De vuilspuiterij, pure manipulatie die ik meemaakte van een aantal mensen,
slechts bedoeld om kennellijk mij te kijk te zetten, heeft als gevolg dat de ellende
alleen maar groter wordt.
Je kunt in dit land geen mensen "keuzevrijheden" blijven geven in de ggz-regulier om de eigen partner maar even binnen een tel buiten te sluiten,
als kinderen ter sprake zijn.
Dan is het of een zeer ondeskundig hulpverlener die totaal geen rekening houdt met belangen
van kinderen en hun rechten op eigen ouders, of het is een hulpverlener die zelf het gewoonweg verdomt om er iets aan te doen.
Het barst van kinderen nu in Kopprojekten, in allerhande rotsituaties,
en ook dientengevolge van het niks doen van instanties.
Waarheidsvinding hebben ze in gevallen nog nooit van gehoord in de ggz ook niet,
want dat is hun taak niet zegt men dan,
en zo tennist men fijn heen en weer, van de politie die zegt daar is het Riagg voor,
en het Riagg die zegt "het pastte niet in het beleid" en dergelijke nonsens,
en de volgende AMK, die zegt het dossier is afgesloten,
en de volgende Inspektie G.zorg per brief die zegt: Wij nemen de zaak serieus.
Mensen ga wat DOEN a.u.b.
en laat meestens de eigen vaders van kinderen die goede vaders zijn meestal ook nog,
niet meer als stront behandelen, wat al jaren gebeurde vaak,
door rapporten die nooit en te nimmer hebben geklopt of werden gecontroleerd bovendien.
Waardoor mensen de kans kregen kinderen kapot te manipuleren.
Kinderen te gebruiken gelijk de piano als chantagemiddel om de partner dwars te kunnen liggen.
Die mensen die dat doen mishandelen hun eigen kinderen en dat is strafbaar gewoon mishandeling ook ingevolge artikel 300 Strafrecht.

gr. de beheerder.